آزادی‌های بنیادین و کرامت‌انسانی
چهل درس گفتار؛ درآمدی بر قانون اساسی – درس‌گفتار دوازدهم
درس گفتار دوازدهم از برنامه ۴۰ درس گفتار؛ در آمدی بر قانون اساسی به موضوع آزادی‌های بنیادین و نظریه کرامت انسانی
پرداخته است.
آزادی‌های بنیادین و کرامت‌انسانی از مفاهیم محوری در آموزه‌های دینی، از مباحث مهم حقوق‌بشری و از مقتضیات زندگی مسالمت‌آمیز بین‌المللی است.
آزادی‌های بنیادین به حقوق اطلاق می‌شود که فهم، رعایت و تضمین آن می‌تواند بستر جامعه امن و عادلانه و نظم‌پایدار اجتماعی را به درستی مساعد سازد.
کرامت انسانی همان ارزش و شان ذاتی انسان است که آیه ۷۰ سوره اسرا به آن حکم دارد.
” ولقد‌کرمنا بنی آدم …”
امر بر برابری انسان‌ها آمده است.
کرامت انسان در متون و آموزه‌های ادیان و فرهنگ‌ها جدن تاکید شده و بر حرمت‌گذاشتن آن تاکید صورت گرفته است.
کرامت انسان ارزشی‌ست غیرقابل انکار، غیر قابل سلب، و جهان‌شمول.
از کرامت انسان به عنوان موهبت الهی یاد می‌شود.
این مفهوم می‌رساند که هر فرد صرف‌نظر از خط‌کشی‌های که ساخته‌اند، باید محترم شمرده شود و این جایگاه نباید مورد هتک‌حرمت، تحقیر و دست‌اندازی قرار گیرد.
در برداشت‌های علمی کرامت‌انسان ناشی از خرد انسانی و توانایی‌های اخلاقی‌فرد است.
کرامت انسانی و آزادی‌های بنیادین مفاهیمی ارزشمندی هستند که حقوق و ارزش‌های ذاتی افراد را تضمین می‌کند. این مفاهیم اصولی را بوجود می‌آورد که مبانی نظام‌های حقوق‌بشری را می‌سازد و زمینه‌های تحقق عدالت‌اجتماعی، برابری شهروندی و صلح‌پایدار را در همه جوامع فراهم می‌نماید.
