حق فرهنگی؛ هویت، خیرِ جمعی، و عدالت اجتماعی
درس گفتار چهاردهم از برنامه ۴۰ درس گفتار؛ در آمدی بر قانون اساسی به موضوع حق فرهنگی؛ هویت، خیرِ جمعی، و عدالت اجتماعی پرداخته است.
حق فرهنگی، از اصول بنیادین حقوق بشر، خیر جمعی و عدالت اجتماعی است که بر حفظ و توسعه فرهنگ، هویت، زبان و میراثِ جوامع تأکید دارد. این حق در نصوص ادیان، نظریه‌های چند‌فرهنگی، حقوق‌طبیعی و قرارداداجتماعی، نظام‌های حقوقی داخلی و اسناد بین‌المللی به رسمیت شناخته شده است.
آموزه‌های دینی نیز بر کرامت انسان، حق آموزش به زبان، همزیستی فرهنگی، تنوع تمدنی و یادگیری از سرنوشت گذشته‌گان/تاریخ تأکید نموده است.
بااین‌حال، هنوز استفاده از ابزار تهدید هویتی و فرهنگی، تبعیض فرهنگی بنام اقلیت‌ها در جوامع از چالش‌های فهم و حمایت از حق فرهنگی محسوب می‌شود. باید حمایت قانونی، ایجاد و تقویت سیاست‌های آموزشی و حفظ میراث فرهنگی، از ابزارهای تحقق این حق دانسته شود و به آن اهتمام صورت گیرد.
دو اصل« عدم تبعیض »و «حمایت از تنوع فرهنگی» مبنای رفتار و گفتار همه باشد.
