رونمایی شمارهی دوم نوروزنامه

پیام شفیقالله شفیق، مدیرمسوول مجلهی نوروزنامه
همبستگی فرهنگی در زمین و زمانهی نوروز
جشن نوروز یکی از جشنهای کهن حوزهی تمدنی ماست که طی هزاران سال، مردمان و اقوام فلات آریانا با زبانهای گوناگون به اسقبال آن رفتهاند. از این جشن در روایتهای اسطورهای مردمان منطقهی ما تعریفهای متفاوت ارایه شده است. بر بنیاد شاهنامهی فردوسی، جشن نوروز به تختنشینی جمشیدشاه پيشدادی پیوند دارد. در متون اوستایی نیز از تختنشینی جمشید در هنگام بهار به عنوان روز ویژه یاد شده است. رویهمرفته نوروز، آیینی است که در اشعار و آثار همه بزرگان حوزهی زبان پارسی ستایش و تحسین شده است. به تبع آن در شعر و ادبیات پشتو که نزدیکترین زبان به فارسی گفته میشود، نیز از نوروز فراوان سخن به میان آمده است؛ چون اغلب شاعران پشتونتبار به زبان پارسی و پشتو شعر میسرودند. از طرفی دیگر، پارسها/ تاجيکها، کُردها، بلوچها، پشتونها و… همه ریشههای مشترک تباری دارند. اضافه برآن، اقوام ترکتبار که قرنها در کنار اقوام آریایی زيستهاند و آمیزش فراوان بین آنها با سایر گروههای فرهنگی و قومی پدید آمده است، نیز شامل یک حوزهی تمدنی پنداشته میشوند. از همینرو، نوروزنامه تصمیم گرفت که جشن نوروز سال (۱۴۰۳) را در همگرایی زبانها و فرهنگها دنبال نماید؛ چون نوروز میراث مشترک نیاکان همه اقوام و فرهنگهای منطقهی ماست و این جشن نمایش وحدت دموکراتیک ملتها و زبانهاست که پاسداری آن وجیبهی جمعی ماست.
نوروزتان پیروز!