چنگیزخان؛ تاجيکان مردمان قابل اعتماد نیستند
کاخ بلند – قسمت چهل‌وچهارم
پس از آن‌‌که لشکر متجاوز مغول با مقاومت‌های شهر‌ها و مردمان بومی خراسان زمین مواجهه شد، چنگیزخان را خشم و عصبانیت بیشتر فرا گرفت.
درحالی‌که سلطان محمد خوارزمشاه شهر به شهر فرار می‌کرد، اما پسر او جلال الدین محمد شجاعانه در کنار مردم می‌ایستاد و با نیرو دشمن مقابله می‌کرد.
در این ميان پایداری خراسانیان در بخارا، سمرقند، خجند، پروان، بامیان و عیاران تالقان از نمونه‌های برجسته نبرد‌های مردمان بومی در برابر لشکر متجاوز دانسته می‌شد.
مورخ مشهور دوره میانه سيف بن محمد هروی در تاریخ‌نامه هرات می‌نویسد:
چنگیزخان به تولی‌خان پسرش که در نبرد با هراتیان قرار داشت، و دودمان ملوک کرات که از مساحت هرات مدافعه می‌کردند، این جمله را به زبان آورد که تاجيکان مردم قابل اعتماد نیستند!
چنگیزخان چرا به این نتیجه رسیده بود و چرا خراسانیان را کینه‌‌توز، انتقام‌جو، غیر قابل سازش و غیر قابل اعتماد می‌پنداشت؟
در این برنامه به حمله لشکر مغول به شماری شهرهای بزرگ خراسان بزرگ پرداخته شده است.
