نقش حقوق اساسی در سازمان‌دهی قدرت و آزادی
چهل درس گفتار؛ درآمدی برقانون اساسی – درس‌گفتار یازدهم
درس گفتار یازدهم از برنامه ۴۰ درس گفتار؛ در آمدی بر قانون اساسی به نقش حقوق اساسی در سازمان‌دهی قدرت و آزادی
پرداخته است.
سازمان دهی و ایجاد همزیستی مسالمت‌آمیز بین دو عامل قدرت و آزادی در هر جامعه سیاسی یکی از کارکردهای اصلی حقوق اساسی است.
در جوهره قدرت”استیلا” و در جوهره آزادی”رهایی” است.
ریوا رول می‌گوید” قدرت عامل نظم و آزادی عامل پیش‌رفت جوامع می‌باشد. قدرت به تنهای میل به استبداد دارد و آزادی به تنهای به هرج و مرج کشیده می‌شود و انسان‌های خسته از استبداد صدای آزادی و افراد گرفتار در هرج و مرج فریاد نظم بلند می‌کنند…”
حقوق‌اساسی دو جنبه اصلی دارد.
الف: حقوق و آزادی‌های اساسی و بنیادین شهروندان( آزادی‌های مدنی، سیاسی و حقوق اقتصادی و اجتماعی)
ب: اصول حاکم در ساختار قدرت ( قواعد نحوه توزیع قدرت و نظارت بر آن و روابط با هم‌دیگر).
حقوق اساسی با ایجاد قوانین و اصول در تنظیم رابطه قدرت و آزادی نقش مهم دارد.
به عنوان مکانیسم مهم از تمرکز قدرت جلوگیری می‌نماید. آزادی را حمایت می‌کند و تعادل و همزیستی موثر بین این دو عنصر(قدرت و آزادی) را ایجاد می‌نماید.
از مجرای تعیین وظایف و مسوولیت‌های دولت به قدرت مشروعیت می‌دهد.
از طریق تفکیک قوا، اصل حاکمیت قانون و مکانیسم‌های نظارتی به قدرت محدودیت ایجاد می‌کند.
با سازو و کارهای مشارکت سیاسی، آزادی رسانه و حمایت از اطلاع‌رسانی و نهادهای مدنی و اجتماعی و تمکین به خواسته‌های افکارعمومی، ساختارها و نهادهای قدرت را پاسخ‌گو می‌سازد.
آزادی‌های فردی و جمعی را به رسمیت می‌شنا سد. طبق قانون حمایت می‌کند و مداخله‌های غیرضروری دولت را مانع می‌شود.
با تعریف درست از آزادی میان این مفهوم و هرج و مرج تفکیک می‌گذارد.
در هر صورت قدرت و آزادی دو ساحل در نوسان هستند و ملازمه‌ی قدرت و آزادی نیازمند نظمی است که حقوق اساسی آن را ایجاد و قوانین اساسی کشورها آن را تامین می‌کند.
